บันทึกการเดินทางตลอด 11 วัน ที่ต้องฝ่าทั้งสายฝนและหิมะเป็นระยะทางกว่า 3,500 กิโลเมตร จากเชียงราย ถึงแชงกรี-ลา ดินแดนในฝันจากวรรณกรรม Lost Horizon ของ James Hilton ที่ กฤษณ์ พุฒพิมพ์ นักออกแบบผลิตภัณฑ์แนวหน้าของไทย เรียกทริปการขี่มอเตอร์ไซค์ทางไกลไปต่างประเทศครั้งแรกของเขาว่า “ทริปสะเพร่า”
“ช่วงนี้เมื่อ 4 ปีก่อน ไม่รู้เกิดความห่ามอะไร ได้ตัดสินใจเอา Ducati กาก ๆ ที่มีอยู่ไปร่วมทริป แชงกรี-ลา กับพี่ ๆ กลุ่ม BMW GS โดยไร้ซึ่งการเตรียมตัวใด ๆ ทั้งสิ้น ลืมแม้กระทั่งเสื้อกันหนาว!” เพราะโพสต์ ๆ นี้ของกฤษณ์ ในเฟซบุ๊กส่วนตัวของเขา ทำให้ผมสนใจใคร่รู้จนต้องหยิบโทรศัพท์เพื่อโทรหาว่าเป็นยังไง ไปยังไง เล่าให้ฟังหน่อย เพราะเรามีอะไรที่คล้ายกันในเรื่องของการเดินทางและไม่ชอบเตรียมตัว
กฤษณ์ เล่าว่า “ปกติผมไม่ได้ชอบการขี่มอเตอร์ไซค์ แต่ผมชอบในดีไซน์ของมัน”
มันเป็นธรรมดาของคนมีรถมอเตอร์ไซค์ เมื่อมีแล้วมันไม่ได้มีแค่รถ แต่มันมีเพื่อน มีกลุ่มเพื่อนที่ชื่นชอบในสิ่งที่คล้ายกัน ถึงแม้นว่ากฤษณ์อาจจะไม่ชอบขี่มอเตอร์ไซค์เสียทีเดียว เขาก็ยังมีโอกาสได้ขับขี่ทางไกล ๆ ภายในประเทศอยู่หลายทริปด้วยรถ Ducati Monster 795 ซึ่งน่าจะเป็นรถรุ่นแรก ๆ ที่ Ducati มาผลิตที่บ้านเรา ราคามันจึงไม่สูงมาก
อย่างที่บอกเมื่อมีรถ ก็เริ่มมีกลุ่มก๊วนชวนกันขี่ในประเทศหลายทริป จนมีเสียงชวนจากรุ่นน้องในกลุ่มบอกว่า “เราจะไป แชงกรี-ลา กัน” และกฤษณ์ก็ยังไม่เคยไปต่างประเทศด้วยมอเตอร์ไซค์เลยสักครั้ง ครั้งนี้จึงเป็นทริปแรก เขาตอบตกลงพร้อมโอนเงินค่าจัดการทุกสิ่งอย่างโดยไม่คิดอะไรทั้งสิ้น
กฤษณ์บอกว่า “ผมไม่รู้อะไรเลย ไม่ทำการบ้าน ไม่หาข้อมูลใด ๆ ทั้งสิ้น เพราะว่าพี่ ๆ ที่ร่วมทริปล้วนมีอายุ ก็ไม่คิดว่าจะลุยแบบสาหัส หรือทำอะไรที่ห่าม ๆ มาก คิดอย่างเดียวว่าน่าจะสบายหน่อย เลยไม่คิดที่จะทำการบ้าน ซึ่งผมว่ามันอาจไม่ใช่ความคิดที่ดีนะครับ แต่ผมเป็นแบบนี้จริง ๆ ไปด้นสดเอาข้างหน้า ผมว่าสนุกดี”
และบรรทัดต่อจากนี้ไปก็จะเป็นเรื่องราวจากทริปขี่มอเตอร์ไซค์ทางไกลไปต่างประเทศครั้งแรกของ ‘กฤษณ์ พุฒพิมพ์’ หรือ ตั้ม ที่เขาเรียกทริปนี้ว่า “ทริปสะเพร่า” นั่งซ้อนท้าย Ducati ของ กฤษณ์เกาะเอวเขาไว้แน่น ๆ แล้วออกไปเที่ยวพร้อมกันได้เลย
9 bikes / 11 days / 3,500 km / 3 countries: Thailand – Laos – China
“ต้องออกตัวก่อนว่า ส่วนตัวไม่เคยคิดว่าจะได้มีโอกาสท่องเที่ยวในรูปแบบนี้มาก่อน ปกติก็ใช้โอกาสที่ได้ไปเรียน หรือทำงานในต่างประเทศ Backpack ท่องเที่ยวตามโอกาสบ้าง เนื่องจากอาชีพที่ทำอยู่ (Product designer) ก็จะต้องมีเดินทางไปทำงานต่างประเทศบ้างอยู่แล้ว”
“แต่ที่มาของทริปนี้ก็น่าจะเพราะตัวเองขี่มอเตอร์ไซค์ ชื่นชอบรถ และยานพาหนะหลากหลายประเภทเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว พอได้ใช้และอยู่กับมันนานเข้า จากคนที่ชอบแค่รถ พอได้เข้าไปรู้จักกลุ่มพี่ ๆ เพื่อน ๆ ที่ใช้งานและเดินทางออกทริปด้วยรถมอเตอร์ไซค์ ก็เกิดการชักชวนกัน เริ่มจากทริปใกล้ ๆ ในประเทศ จนเตลิดไปทริปที่ไกลขึ้น วันหนึ่งมีรุ่นน้องสนิทกันชวนว่าสนใจร่วมทริปมอเตอร์ไซค์ไปจีนไหม ด้วยความที่ไม่คิดอะไร (เลยจริง ๆ) ก็ตอบตกลงไปง่าย ๆ จัดการจ่ายเงินค่าที่พักต่าง ๆ โดยไม่ได้ว่างแผนอะไร จนมาลงเอยกับทริปนี้”
“ความที่เราไม่ใช่นักเดินทาง กลับกันจะเป็นคนไม่ได้ชอบท่องเที่ยวเสียด้วยซ้ำ แต่เหมือนโอกาสมันเข้ามาเสนอเราเอง ซึ่งเราก็ไม่ได้ปฎิเสธหรือกลัวที่จะเผชิญหน้ามัน ก็แค่ตอบตกลง คิดง่าย ๆ ว่าถือเป็นประสบการณ์ กับการเดินทางครั้งนี้ แชร์แบบไม่ได้มีคำพูดเท่ ๆ เลยว่า ที่เลือกทำไม่ได้ต้องการท้าทายอะไร ไม่ได้มีเป้าหมายอะไร ไม่ได้ต้องการบันทึกอะไร ก็แค่อยากลองขี่มอเตอร์ไซค์ไกล ๆ ดูบ้าง คงสนุกดี และคงได้เพื่อนใหม่ ๆ เพิ่มมาระหว่างเดินทาง”
“ความสะเพร่าของตัวเองในทริปนี้ คือไม่ได้มีการเตรียมตัวอะไรมาก่อนเลย ไม่ได้ทำการบ้านเกี่ยวกับที่ที่จะไป เพราะคิดว่าเราแค่ขี่ตามพี่ ๆ เขาไป มีคนทำการบ้านให้เราอยู่แล้ว ซึ่งมันเป็นนิสัยที่ไม่ดีที่แก้ไม่หาย อย่างเดียวที่ทำคือเช็ครถก่อน ไม่กี่วันก่อนเดินทาง ลืมแม้กระทั่งอุปกรณ์ Safety ในการขี่รถ แต่สุดท้ายก็เอาตัวรอดมาได้เหมือนเคย”
“Day 1; Start point, อำเภอเชียงของ จังหวัดเชียงราย – สะพานมิตรภาพไทย-ลาว – เชียงรุ้ง 告庄西双景 / 480 km”
“Day 2; เชียงรุ่ง, มณฑลยูนนาน 告庄西双景 – 临沧市、滇西科技师范学院 / 300 km”
“Day 3; หลินซาง, มณฑลยูนนาน – ต้าหลี่ – ที่ Old Town of Dali / 400 km”
“เป็นทริปที่ผมไร้การวางแผน ความพร้อมเป็นศูนย์ เรียกว่าเป็น ‘ทริปสะเพร่า’ เตรียมรถเสร็จวันสุดท้าย และยังเป็น Ducati คันเล็กสุดในกรุ๊ป ทำโดรนตกน้ำอีกต่างหาก! โชคยังดีมีกลุ่มที่ไม่ทิ้งกัน”
“Day 4; ต้าหลี่ – 香格里拉松赞林寺 Zhongdian, Yunnan, / 380 km”
“On the way to Shangri-La, the destination is not important than journey. มาได้เกือบครึ่งทางของ trip แล้ว สารภาพตามตรงแบบไม่ห่วงภาพลักษณ์เลยว่า อยากให้ทริปจบเร็ว ๆ ร่างพัง ของก็พัง ไม่เคยขี่รถติดต่อกัน 4 วันติด สนุกมาก แต่ก็เล่นเอาหมดแรง แต่ความเหนื่อยผมเทียบไม่ได้เลยพอเหลือบไปเห็นแกงค์จักรยานขี่สวนไป ได้ใจผมไปเลย แต่ไม่ขอทำตามนะ”
“Day 5; Local and city site see Zhongdian, Yunnan – Deqin”
“Day 6; Zhongdian, Yunnan – Deqin เขตปกครองตนเองชนชาติทิเบต ตี๋ชิ่ง, มณฑลกุ้ยโจว, ประเทศจีน”
“ตื่นเช้ามาพบกับรถที่เปียกโชกด้วยฝน เอาแล้วไง ขี่ลุยฝนกับอากาศ 6 องศา Destination; Deqin, riding with snow 0 ‘C degree, how can I survived this! ขี่รถวันนี้ไม่ใช่เรื่องสนุก! เช้าเจอฝน บ่ายเจอหิมะ เย็นเจอหิมะบวกฝน!!! พร้อมอากาศเย็นสบาย 0 องศา ถ้าไม่ขี่รถคงชิล!! แน่นอน ขึ้นชื่อว่า ทริปสะเพร่า ก็เปียกปอนกันไป หนาวและเปียกเป็นลูกหมา BMW เขามี heat grip อุ่นมือ อุ่นตูด แต่ Ducati ต้องใช้ใจคนขี่อย่างเดียว”
“1,780 km completed // หนาวจริง อะไรจริง ผ่านกันมาจนได้ พรุ่งนี้ลุยต่อ ขออย่างเดียวอย่ามีฝน”
“Day 7; Deqin เขตปกครองตนเองชนชาติทิเบต ตี๋ชิ่ง, มณฑลกุ้ยโจว, ประเทศจีน – Old Town of Lijiang”
“Snow day riding // ตื่นมาก็เจอหิมะโปรยลงมาจากหน้าต่างห้อง เอาแล้วไง ขี่ลุยหิมะกันต่อไป ทริปสะเพร่า ของเราอีกอย่างหนึ่งคือ ไม่ได้เตรียมตัวมาเจอหิมะแบบนี้ เสื้อผ้าพร้อมมาก กางเกงยีนส์!! เสื้อหนัง!! มันกะมาถ่ายรูปหล่อ ๆ อย่างเดียว ชีวิตจะเอารอดกลับไปไหม ผ่านช่วงทรมานที่สุดของการขี่รถมาได้ หนาวสุดชีวิต ฝนปนหิมะ แต่มันยังไม่จบ!!! 2,005 km completed, still survive ฟันฝ่า ภูเขาหิมะมาจนได้”
“Day 8; Day off อุทยานแห่งชาติ 玉龍雪山 / 4,680 m”
“Day 9; Way back / Heqing, Yunnan, China – 雲南麗江 – หลินซาง 临沧市、滇西科技师范学院 / 490 km”
“ช่วงขากลับเลือกทางกลับด้วยถนน Highway ที่ค่อนข้างสะดวก ใหญ่ ตามแบบฉบับประเทศมหาอำนาจอย่างจีน ได้มีโอกาสทำความเร็วทดสอบสมรรถนะรถกันบ้าง”
“Day 10; หลินซาง 临沧市、滇西科技师范学院 – เชียงรุ่ง 告庄西双景 / 430 km”
“Day 11; เชียงรุ่ง 告庄西双景 – Luang Namtha, Laos – เชียงราย”
“The adventure never stop!!! ขี่วันสุดท้ายก็ไม่หยุดผจญภัยกันเลยนะฮะ เจอฝนตกหนัก ทางปิด ขี่อ้อมเขากันไปอีกเป็นร้อยกิโล”
“End of our trip but journey is never stop, mission complete!! วันสุดท้ายเดินทางข้าม 3 ประเทศ จีน – ลาว – ไทย พูดได้เต็มปากว่าเป็นทริปสะเพร่าของผม ทริปนี้เจออะไร ๆ เยอะแยะไปหมด สุดท้ายก็กลับมาถึงแบบครบ 32 ดีใจเหมือนทำภาระกิจสำคัญของชีวิตอะไรสักอย่างสำเร็จ”
“จุดหมายมันไม่ได้เป็นแค่จุดหมายที่ต้องไปให้ถึง การเดินทางและประสบการณ์ที่ได้มาระหว่างการเดินทางต่างหากที่สำคัญกว่า มันคือการเดินทางด้วยสองล้อระยะทางยาวที่สุดในชีวิตของผม แต่มันคงไม่ใช่ภาระกิจสุดท้าย…”
“บันทึก – May 2017”
กฤษณ์ พุฒพิมพ์ หรือ ตั้ม นักออกแบบผู้ก่อตั้ง Dots Design Studio สตูดิโอออกแบบผลิตภัณฑ์ระดับแนวหน้าของไทย ได้รับรางวัลด้านการออกแบบภายในประเทศหลายสถาบัน DEmark, Designer of the Year 2019 ไปจนถึงเวทีระดับโลกอย่าง Red Dot Design Award มีประสบการณ์ในแวดวงออกแบบตลอดหลายสิบปี นำไปสู่ความเข้าใจบริบทธุรกิจออกแบบของไทยอย่างลึกซึ้ง และพร้อมถ่ายทอดสู่นักออกแบบรุ่นต่อไป
[ EXPLORERS ]
ตั้ม และเพื่อน ๆ
ชวนคุย:
ตู่
