ความสนุกอย่างหนึ่งของผม คือการเดินเที่ยวชมบ้านชมเมือง แวะเช็คอิน ชิมและชิลโดยไม่เบื่อ และเชื่ออยู่เสมอว่าการเดินมันทำให้เราได้เห็นเรื่องราวระหว่างทางได้ชัดเจนขึ้น
เพื่อนหลอกมา เดินป่าครั้งแรก ที่ม่อนจอง
การเดินป่าครั้งแรกที่ ม่อนจอง เหมือนเป็นการปลดล็อคประตูแห่งประสบการณ์บานใหม่ที่ไม่เคยคิดจะเปิดมันเลย การเดินป่าเหมือนเป็นโลกอีกด้านที่เคยได้แต่เห็นผ่านตัวหนังสือ ภาพถ่าย และคลิปวีดีโอ แต่ไม่เคยได้สัมผัสมันจริง ๆ หลายครั้งที่ตั้งคำถาม เราจะออกไปเหนื่อยยากแบบนั้นเพื่ออะไรกัน หากได้แต่สงสัยแล้วไม่พาตัวเองออกไปก็คงไม่ได้คำตอบ... 1 ใน 2 หมื่นวัน มีคนเคยกล่าวเอาไว้ว่า “ช่วงชีวิตคนเรา เมื่อลองนับดูเป็นจำนวนวันแล้ว มีอยู่ประมาณ 2 หมื่นวันเท่านั้นเอง ในทุก ๆ วันที่เราใช้ไป เพื่อตัวของเราเอง จวบจนตอนนี้ เราได้ทำอะไรไปแล้วบ้าง” เรื่องราวมากมายมันเกิดขึ้น…จากบทสนทนาระหว่างทาง เราเดินป่าไปทำไมกัน ? ...
เฟือง เมืองน่าเที่ยว
“ปฐมแห่งความรู้สึก จนสำนึกอยู่ในใจ”
ประโยคนี้เป็นคำพูดจากชาวบ้านที่กล่าวต้อนรับพวกเราขณะที่ลงไปท่องเที่ยวชุมชน บ่งบอกถึงความรู้สึกที่ยินดีที่ได้ต้อนรับชาวคณะ และรู้สึกเป็นเกียรติมาก ๆ จนรู้สึกเข้าไปในจิตใจ ผมฟังแล้วประทับใจและรู้สึกถึงความงดงามในภาษาที่สื่อสาร ทุกครั้งที่ได้พูดคุยกับชาวบ้าน มักถ่ายทอดภาษาออกมาในแนวนี้เสมอ นอกจากธรรมชาติที่งดงามแล้ว ภาษาและการสื่อสารก็งดงามเช่นกัน
เกม-ธนากร เล่าประสบการณ์เดินป่าลำพังเส้นทาง John Muir Trail
JMT คือหนึ่งในที่สุดของความยุ่งยากในการจัดการการเดินป่าก็ว่าได้ ทั้งเรื่อง ใบอนุญาต การวางแผนการเดิน การนำทาง การเติมทรัพยากร การเดินทาง และที่พักก่อนและหลังการเดินป่า ที่ทุกอย่างจะผสมปนเปและมีข้อจำกัดต่าง ๆ ส่งผลต่อกันละกันอย่างไม่สิ้นสุด โพสต์นี้ผมเลยอยากจะเขียนเรื่องราวของตัวผมเอง ที่ออกเดินทางเส้นทางนี้เพียงลำพัง ตั้งแต่เริ่มจนจบว่าผมทำมันได้เป็นอย่างไร