เรื่องราวจาก โสฬส และ ผัสพร ทองสมัคร์ หรือ “เอก” กับ “ตาล” กับการขี่มอเตอร์ไซค์เที่ยวตามประสาคนรู้ใจ ค่ำไหนนอนนั่นตามแบบนกขมิ้นเหลืองอ่อน ตลอดระยะทาง 10,046 กิโลเมตร รอบประเทศไทย
เราทั้งคู่มีความชื่นชอบแบบเดียวกันคือชอบขับขี่มอเตอร์ไซค์ออกไปท่องเที่ยว เดิมทีวางแผนว่าจะไปขี่รอบโลก สุดท้ายไปไม่ได้เพราะสถานการณ์ “โควิด-19” เชื่อว่าแผนของหลาย ๆ คนก็คงจะล่มเหมือนผม แต่ด้วยความที่ตั้งใจไว้แล้ว อย่างน้อยต้องทำให้สำเร็จสักอย่าง ความคิดเลยมาจบตรงที่ ขี่รอบประเทศไทยนี่แหละเอาแบบม้วนเดียวจบไปเลย และถือว่าเป็นการซ้อมใหญ่ไปในตัว เพราะความตั้งใจไปรอบโลกยังอยู่เพียงแค่รอเวลา
ผมเริ่มต้นเส้นทางของผมด้วยการออกเดินทางจากบ้านที่นครศรีธรรมราช ขี่มุ่งหน้าลงไปสงขลาเมืองเก่า ไปจนสุดปลายด้ามขวานแล้วขี่วนกลับมาด้านจังหวัดสตูล ไปเรื่อย ๆ จนถึงเชียงราย ไปจนถึงอีสาน ลงมาตะวันออก จนกลับไปบรรจบที่นครศรีธรรมราช ผมจะเลือกเส้นทางทางหลวงชนบท ด้วยเหตุผลที่ว่ารถน้อย วิวสวยอีกอย่างคือเส้นทางพวกนี้มันต้องเป็นเส้นทางที่ต้องตั้งใจมา
ถ้าถามว่าผมได้อะไรจากการเดินทางครั้งนี้ บอกได้เลยนะประสบการณ์ใหม่ ๆ ในสถานที่ที่ไม่คุ้นตา ไม่เคยเห็น ได้มิตรภาพดีๆจากเพื่อนร่วมทาง แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการพิสูจน์ตัวเอง เพราะหนทางมันไม่ได้โรยไปด้วยกลีบกุหลาบ มีอุปสรรคบ้าง ความเหนื่อยล้าทำให้เราท้อ แต่ก็ผ่านมาได้ ความผิดหวังจากที่พัก เพราะเชื่อรีวิวก็มี บางครั้งหิวพอรีวิวว่าอร่อย เจอของไม่ดีก็ต้องกิน เมื่อจบทริปจึงทำให้เราคิดได้ว่า “ไม่คาดหวัง ไม่ผิดหวัง” คือเรื่องจริงไม่อิงรีวิว
เตรียมตัวอยู่หลายเดือนค่อย ๆ ทำเส้นทาง หาจุดพัก ผมตั้งเป้าไว้ว่าวันหนึ่งจะขี่ให้ได้ประมาณ 300 กิโลเมตร ไม่อยากให้ร่างกายช้ำ ส่วนของรถนั้น ผมฝึกถอดประกอบรถในส่วนที่ทำได้เองง่าย ๆ เช่นเปลี่ยนล้อ เปลี่ยนยาง พวกนี้เป็นพื้นฐานสำคัญที่ชาวไบค์เกอร์ต้องมีติดตัวไว้ อุปกรณ์เครื่องไม้เครื่องมือต้องพร้อม อย่างน้อยเกิดประสบเหตุบนพื้นที่ห่างไกลยังได้ช่วยเหลือตัวเองได้บ้าง มีคนเคยบอกไว้ว่า “คนที่ขี่รถเก่งไม่ใช่คนที่ขี่รถเร็วที่สุด หรือเข้าโค้งได้ลึกที่สุด แต่เป็นคนที่มีชีวิตขี่มอเตอร์ไซค์ได้นานที่สุด”
มีสิ่งที่อยากเล่าคือ หลังจากที่ขี่มอเตอร์ไซค์รอบประเทศไทยแล้ว มานั่งคิดถึงสถานที่ที่ประทับใจที่สุด ว่ามีที่ไหนบ้าง เผื่อว่าคุณผู้อ่านที่รักสนใจอยากไปเที่ยวโดยไม่ต้องขี่รถไปแบบผมก็ได้ ผมรู้สึกว่า 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ เป็นดินแดนที่ไม่รู้จัก ที่คุณควรไปทักทายครับ คือดีงามจริง ๆ
ไม่ว่าจะเป็น สุคีริน ฮาลาบาลา เกาะยาว ตากใบ นราธิวาส ตะโล๊ะสมิแล ปัตตานี เราดูจากข่าวสารฟังดูน่ากลัว แต่พอไปจริง ๆ มันช่างงดงามสงบเงียบ ไม่น่ากลัวอย่างที่คิด ชาวบ้านก็ดีใจที่มีนักท่องเที่ยวเข้าไปในพื้นที่อาหารอร่อย ค่าใช้จ่ายถูกมาก ในประเทศไทยมีสถานที่สวยๆอยู่มากแต่ผมกลับประทับใจกับ 3 จังหวัดชายแดนมากที่สุด ถ้าคุณหลุดจากกรอบความคิดที่ว่ามันอันตรายได้ คุณจะเห็นความสวยงามอยู่หลังกำแพงนั้นว่ามีอยู่จริง
และถ้าคุณอยากออกมาขี่มอเตอร์ไซค์ท่องเที่ยวแบบนี้สิ่งสำคัญเลยคือการวางแผนไม่ว่าจะเป็นเส้นทาง ที่พัก รถ เงิน แต่ทั้งนี้ไม่ได้หมายความว่าต้องรวยก่อนแล้วออกมาเที่ยวนะครับ มันอยู่ที่คุณวางแผนมากกว่า การเดินทางคือการไปเรื่อย ๆ เปิดใจยอมรับกับสิ่งที่ได้พบเห็นระหว่างทางอย่างมีความสุข แล้วคุณจะพบว่าความสุขที่แท้จริงเป็นอย่างไร
[ EXPLORERS ]
เอก-ตาล
