วสุ วิทยนคร ช่างภาพสัตว์ป่ารุ่นเยาว์ พาทีมบ้านและสวน Explorers Club ไปถ่ายภาพนกที่สวนรถไฟ สวนสาธารณะกลางกรุงสำหรับมือใหม่หัดถ่ายภาพนก
ทำไมถึงเลือกสวนรถไฟ
สวนวชิรเบญจทัศ หรือ สวนรถไฟ เป็นสถานที่ดูนกในกรุงเทพฯ ที่เดินทางไปง่ายและไม่ลำบากมาก จึงเป็นสถานที่หนึ่งที่ดีสำหรับมือใหม่ที่เพิ่งจะหัดถ่ายภาพ อีกหนึ่งเหตุผลก็คือนกที่จะเห็น มีสีสันน่ารักที่มือใหม่ยังไม่น่าจะเคยเจอ ผมถ่ายนกมาสักพักหนึ่งแล้ว เคยไปสวนรถไฟหลายครั้งแล้วครับ ที่สวนรถไฟรวม ๆ แล้วมีนกถึงสองร้อยกว่าชนิด
สวนรถไฟมีนกอะไรบ้าง
อย่างที่เขียนไว้ สวนรถไฟมีนกเกินสองร้อยชนิด ซึ่งตัวที่หาถ่ายได้ง่าย ๆ ก็มี นกตะขาบทุ่ง นกเอี้ยงด่าง นกกิ้งโครงคอดำ นกเอี้ยงสาริกา นกกินปลีอกเหลือง นกกระจอกบ้าน และนกตีทอง (นกพิราบไม่ต้องพูดถึงหรอกนะครับ อิอิ) ส่วนนกอพยพก็จะมีในเดือนกันยายนจนถึงปลายเดือนเมษายน อย่างเช่น นกกระเต็นน้อยธรรมดา นกกระเต็นหัวดำ และ นกยางกรอกพันธุ์จีน ช่วงปลายเมษายนเริ่มมีนกแปลก ๆ สวย ๆ เข้ามา เช่น นกกระเต็นน้อยสามนิ้วหลังดำ นกแต้วแล้วนางฟ้า ฯลฯ ส่วนตัวที่เป็นนกประจำถิ่น (พบได้ทั้งปี) และเป็น ‘ไฮไลต์’ ของที่นี่ก็คือ ‘นกเค้าจุด’ ครับ
แล้วต้องไปจุดไหนของสวน และต้องสังเกตอะไร
การไปสวนรถไฟ เราจะต้องรู้จุดถ่ายภาพและวิธีการสังเกตนก ถ้าไปฤดูหนาวอาจจะเจอนกที่แตกต่าง แต่สำหรับช่วงฤดูฝนก็จะมีนกประจำถิ่นเช่นครั้งล่าสุดที่ไป (29 มิถุนายน 2565) ก็จะมีแต่นกประจำถิ่น ซึ่งวันนั้นผมไปถึงเก้าโมงเช้า ถือว่าสายแล้วสำหรับการดูนก (ปกติควรไปเจ็ดโมง)
ผมไปกับพี่ ๆ นักศึกษาฝึกงานของบ้านและสวน Explorers Club ชื่อพี่คิม พี่ปาล์ม และพี่มะเหมี่ยว เดินเข้าไปเจอตัวแรกก็…นกพิราบ! (Rock Pigeon) แต่ผมก็ถ่ายเก็บไว้ เพราะว่าเป็นนกที่ฝึกเราในการถ่ายนกบินได้ ถ้าเป็นมือใหม่ ฝึกถ่ายนกบินกับนกง่าย ๆ ก่อน ไม่อย่างนั้นถ้าฝึกกับนกหายาก อาจจะมีการตั้งค่ากล้องผิดแล้วไม่ได้ภาพอะไรกลับมาเลยก็ได้
เราเดินกันต่อ ตัดสินใจว่าจะมุ่งไปทางลานจราจรจำลอง เพราะมีรายงานพบนกเค้าจุดเกือบทุกวัน แต่เมื่อไปถึงเราก็ได้พบกับนกตีทอง (Coppersmith Barbet) วิธีสังเกตก็คือนกตีทองจะชอบเจาะโพรงตามต้นไม้และร้อง “ป้งๆๆ” พวกพี่ ๆ เขาก็ชอบกัน เพราะสีนกมันสวยและน่ารักดี
ต่อไปการหานกเค้าจุด (Spotted Owlet) ก็ใช้เวลานิดเดียว เพราะเรามากันหลายคน เราก็ช่วยกันมองไปตามต้นไม้อยู่สักพักหนึ่ง แล้วพี่มะเหมี่ยวก็เรียกผม “วสุใช่นกตัวนี้ไหม” ผมก็รีบคว้ากล้องมาถ่ายภาพ สักพักพี่คิมก็เจออีกหนึ่งตัว ผมมัวแต่ดูตัวที่สอง หันกลับมาดูตัวแรกอีกทีก็บินไปไหนแล้วไม่รู้
เมื่อเริ่มเบื่อพวกเราก็เดินต่อ ครั้งนี้ตัดสินใจไปแถว ๆ สะพานข้ามไปสวนสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ ระหว่างทางก็ได้ยินเสียงนกกระเต็นใหญ่ธรรมดา (Stork-billed Kingfisher) ร้องว่า “แอ่กๆๆ” แต่พอเดินหาแล้วก็ไม่เจอตัว เมื่อถึงสะพานแล้วก็พบกับคนสวนคนหนึ่ง เราถามเขาว่า “แถวนี้เห็นนกฮูกบ้างไหมครับ” คนสวนก็แนะนำให้เราเดินไปทางขวามือ
พวกเราแหงนมองบนต้นไม้สูง ๆ สักพักพี่ปาล์มเมื่อยคอ เลยก้มลงมาแล้วก็พูดขึ้นมาว่า “ใครทิ้งชานมไข่มุกไว้บนต้นไม้นะ” ทุกคนก็งง ๆ จนพี่คิมหันไปดูแล้วก็เรียกผมพร้อมถามว่า “นั่นใช่นกเค้าโมงรึเปล่า” ปรากฏว่าไม่ใช่ชานมไข่มุก แต่เป็นนกเค้าโมง (Asian Barred Owlet) นั่งจ้องเราอยู่
คือครั้งหน้าผมก็ควรจะมองกิ่งเตี้ย ๆ บ้าง ผมถ่ายมาได้หลายสิบใบก่อนที่นกจะหายตัวแว๊บไปไหนก็ไม่รู้ ถือว่าเป็นวันที่ประสบความสำเร็จ และได้นกเป้าหมายมาด้วยครับ
EXPLORERS: วสุ, มะเหมี่ยว, คิม, ปาล์ม
AUTHOR: วสุ วิทยนคร | Wasu Wildlife Photography
PHOTOGRAPHER: วสุ วิทยนคร, นวภัทร ดัสดุลย์
