เส้นทางลาดยางระยะสิบกว่ากิโลเมตรจากด่านสามยอด ถึงแค้มป์บ้านกร่าง หรือแล่นเลยไปยังทางลูกรังจนถึงฝายน้ำล้นก่อนทางขึ้นเขาพะเนินทุ่ง ในเขต อุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน จังหวัดเพชรบุรี ที่นี่คือบ้านของสัตว์ป่าที่มนุษย์ได้รับอนุญาตให้เข้าถึงพื้นที่
อุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน เป็นแหล่งเรียนรู้เรื่องสัตว์ป่าและพันธุ์พืชที่ดีที่สุดแห่งหนึ่งของไทยซึ่งรถเข้าถึงได้ ไม่ต้องเดินลุยป่าฝ่าดงแค่ลงเดินริมไหล่ทางก็มีโอกาสเข้าใกล้ผีเสื้อนับหมื่น เฝ้ามองนกสารพัดชนิดอย่างเพลิดเพลิน แลเห็นค่างแว่นห้อยโหนกิ่งไม้ ไปจนลิงเสนฝูงใหญ่ปีนป่ายลำต้นดูโลดโผนโจนทะยาน
อุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน เป็นส่วนหนึ่งในมรดกโลกแหล่งที่ 6 หรือมรดกโลกทางธรรมชาติแหล่งที่ 3 ของไทย ‘กลุ่มป่าแก่งกระจาน’ (Kaeng Krachan Forest Complex) ผืนป่าขนาดใหญ่ซึ่งเต็มไปด้วยความหลากหลายทางชีวภาพ เมื่อยานพาหนะแล่นผ่านเข้าเขตพื้นที่อุทยานฯ โปรดสังเกตป้ายขับช้า ๆ และควรปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด เพราะนอกจากความเร็วของรถที่แล่นเกินกำหนดอาจสร้างอันตรายต่อสัตว์ป่าผู้เป็นเจ้าของพื้นที่แล้ว ผู้มาเยือนอย่างเรา ๆ หากยิ่งเร่งความเร็วมากเท่าไรก็ยิ่งมีโอกาสพลาดความงดงามที่ซ่อนอยู่ริมทางกลางไพรมากขึ้นเท่านั้นด้วยเท่านั้น
หากคุณมากับไกด์ (ซึ่งเราแนะนำให้เป็นอย่างนั้น) เมื่อรถแล่นผ่านจุดที่สัตว์ป่าชอบออกเผยตัว เช่น ฝูงลิงเสนประจำถิ่น เมื่อรถแล่นมาได้ค่อนทาง ก่อนถึงแคมป์บ้านกร่างเล็กน้อย เราจะได้พบกับฝูงลิงก้นแดงฝูงใหญ่ รูปร่างอ้วนท้วม หางสั้นมากจนแทบมองไม่เห็นว่ามี (แต่มีนะ) กำลังเด็ดใบไม้อ่อน และเมล็ดพืชกินอย่างเอร็ดอร่อย
‘ลิงเสน’ (Stump-tailed Macaque) เป็นอีกหนึ่งสัตว์ป่าที่ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นสัตว์ป่าคุ้มครองของไทย ตามพระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พุทธศักราช 2535 ลิงเสนที่พบมีตั้งแต่ตัวใหญ่ไปจนถึงวัยแรกเกิด ขนสีน้ำตาล แก้มแดงอมชมพู ใต้คางมีถุงกักตุนอาหาร หากสังเกตเห็นลิงเสนตัวใหญ่ เขี้ยวยาว นั่นคือลิงเพศผู้ บ้างปีนป่ายต้นไม้ใหญ่ บ้างเดินลอยชายบนถนนลาดยางมะตอย
บริเวณนี้ไกด์จะค่อย ๆ ลดความเร็วแล้วจอดรถพาเราลงไปถ่ายรูป กระนั้นเราเองก็ควรเว้นระยะปลอดภัยตามข้อควรปฏิบัติในการท่องไพรแบบสากล เรื่องการเว้นระยะห่างจากสัตว์ป่ามีหลักปฏิบัติง่าย ๆ ลองยื่นมือออกมาสุดแขนแล้วชูนิ้วโป้งขึ้นมา ลองหลับตาลงข้างหนึ่ง หากเราเห็นนิ้วโป้งบดบังตัวสัตว์จนมิด นั่นแหละคือระยะปลอดภัย
อีกหนึ่งข้อปฏิบัติที่สำคัญเราสามารถนั่งสังเกตพฤติกรรมและความน่ารักของพวกมันอยู่ห่าง ๆ ไม่ควรให้อาหารแล้วปล่อยให้พวกมันหากินตามธรรมชาติ เป็นการไม่ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการดำรงชีพของสัตว์ป่าด้วยวิธีง่ายๆ ที่สุด หากการเว้นระยะห่างจนสัตว์ป่าตัวนั้นอยู่เหนือวิสัย หรือสัตว์ปีกบางชนิดตัวเล็กแถมอยู่ไกลจนไม่อาจมองเห็นได้ชัดด้วยตาเปล่า การมีกล้องส่องทางไกลติดตัว นับเป็นอุปกรณ์สำคัญที่ช่วยให้การส่องสัตว์ป่ามีอรรถรสมากขึ้นได้อย่างมาก
และจากแค้มป์บ้านกร่าง ไปถึงฝายน้ำล้นบ้านกร่าง คืออาณาบริเวณที่เราจะเห็นภาพหมู่มวลผีเสื้อหลากสีและสายพันธุ์ ทั้งเกาะบนผืนดินและโบยบินขวักไขว่จนไม่อาจนับจำนวนได้ โดยเฉพาะในช่วงเดือนมีนาคม ถึงพฤษภาคมของทุกปี ซึ่งเป็นช่วงที่โป่ง หรือดินบริเวณพื้นที่ของอุทยานฯ ที่มีเนื้อละเอียดและรสเค็ม อันเกิดจากแร่ธาตุธรรมชาติซึ่งเป็นอาหารที่ผีเสื้อชื่นชอบมีความเข้มข้นเป็นพิเศษ จึงนับเป็นฤดูชมผีเสื้อหรือเรียกอีกอย่างว่าเทศกาลดูผีเสื้อของอุทยานแห่งชาติแก่งกระจานก็ว่าได้
ตลอดช่วงเวลาหนึ่งวันเต็มในทริปนี้ แม้ว่าเราจะไม่ได้เห็นช้างป่า กระทิง หรือมีแต้มบุญสูงพอจะได้เห็นเสือดำ เสือดาว มานอนอวดกายเล่นกลางถนน แต่หนึ่งวันใน แก่งกระจาน ตั้งเช้ายันเย็น เพียงเท่านี้ก็คุ้มค่ามากแล้ว
การเดินทางครั้งนี้ สมาชิกของ Explorers Club ใช้บริการรถนำเที่ยวโดยไกด์ท้องถิ่นที่ Kenaray Farmstay จัดสรรมาให้ ส่วนหนึ่งในบริการนำเที่ยวที่ฟาร์มสเตย์ของคนกรุงเทพฯพลัดถิ่น ในอำเภอแก่งกระจาน จังหวัดเพชรบุรี ที่เรามีโอกาสได้เข้าพักค้างคืนที่นี่ด้วย หากใครมองหาบ้านพักตากอากาศน่าพักผ่อน ซ่อนตัวท่ามกลางป่าผืนน้อยแสนร่มรื่น ไม่ว่ายืนอยู่มุมไหนก็ได้ยินเสียงนกร้องไม่ขาดสาย เหมือนได้หลุด ได้หลบ ได้หลีกจากความอลหม่านอย่างแท้จริง ที่นี่แหละตอบโจทย์สุดๆ
อ่านรายละเอียดทั้งหมดที่ https://explorersclub.baanlaesuan.com/visit/kenaray-farmstay
หรืออ่านเรื่องราวที่บอกเล่าเสน่ห์ของธรรมชาติในฤดูร้อนที่อุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน ได้ที่นี่ https://explorersclub.baanlaesuan.com/trip/kaeng-krachan
EXPLORERS: เฟี้ยต, โก๋
PHOTOGRAPHER: โก๋-สิทธิศักดิ์ น้ำคำ
